Środki przeciwbólowe ze złota z kart SIM?
Naukowcy z Imperial College London w Anglii, i Uniwersytetu w Cagliari, we Włoszech, opracowali nowy system, który ponownie wykorzystuje złoto z telefonicznych kart SIM, używając go jako katalizatora reakcji chemicznych w produkcji leków.
Zużyty sprzęt elektroniczny, taki jak karty SIM stosowane w smartfonach, trafiają na wysypiska, ponieważ oddzielenie i wydobycie elementów nadających się do recyklingu wymaga dużo energii i żrących chemikaliów, podważając ich ekonomiczną opłacalność.
Nasze rozwiązanie ma na celu zmniejszenie ilości odpadów, które już istnieją w naszych społecznościach i uczynienie z nich cennego zasobu dla nowych katalizatorów, jednocześnie zmniejszając naszą zależność od szkodliwych dla środowiska praktyk górniczych – wyjaśnia profesor chemii James Wilton-Ely, główny autor badania.
Złoto z odzysku
W stworzonym przez naukowców procesie, udaje się wydobyć cenne metale z odpadów elektronicznych, takich jak płytki drukowane, karty SIM i wkłady do drukarek. Proces ten obejmuje selektywne etapy zrównoważonego wypłukiwania, odzyskując materiały takie jak nikiel, miedź, srebro i wreszcie złoto.
Jednak złoto uzyskane w tym procesie jest częścią związku molekularnego, który nie może być ponownie wykorzystany w sprzęcie elektronicznym, co otwiera przestrzeń dla jego wykorzystania jako wydajnego katalizatora w produkcji produktów farmaceutycznych.
Przetestowaliśmy związek złota w serii reakcji powszechnie stosowanych w produkcji leków, takich jak środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Po kilku eksperymentach odkryliśmy, że złoto działało równie dobrze lub lepiej niż powszechnie stosowane katalizatory, w dodatku było całkowicie wielokrotnego użytku – dodaje prof. Angela Serpe, współautorka badań.
Zdaniem badaczy, odzyskanie złota obecnego w odpadach elektronicznych umożliwia również ponowne wykorzystanie innych materiałów biorących udział w procesie, takich jak miedź i nikiel, które można oddzielić i poddać recyklingowi, a także plastik i inne cenne elementy.
Pomysł polega na rozszerzeniu tego procesu recyklingu, aby ponownie wykorzystać minerały jeszcze droższe niż złoto, takie jak pallad używany w katalizatorach samochodowych lub części elektroniczne zawarte w wyrzuconych komputerach bez jakiegokolwiek rodzaju ponownego wykorzystania na wysypiskach.
Wagowo komputer zawiera znacznie więcej metali szlachetnych niż wydobywana ruda, zapewniając skoncentrowane źródło tych metali w „miejskiej kopalni”” – powiedział doktorant Sean McCarthy prowadzący badania w laboratorium w Imperial w oświadczeniu medialnym.