Stosunek dwóch najpopularniejszych metali szlachetnych był mierzony od czasów starożytnego Rzymu. Złoto i srebro już od tysiącleci traktowane były jako metale szlachetne i monetarne. Ich stosunek był bardzo ważny, zwłaszcza w dziejach historycznych aby zapewnić odpowiednią wartość monetom, dziś służy inwestorom jako istotny wskaźnik strategiczny.
Stosunek złota do srebra przedstawia ilość uncji srebra równoważną jednej uncji złota, co pozwala określić jak przeszacowany lub zaniżony jest jeden z metali. Obecnie mamy do czynienia z poziomem około 80:1, jest to wartość po znacznych wzrostach wskaźnika, spowodowanych pandemią COVID-19, podczas której osiągał nowe maksima na poziomie 123,3.
Złoto jest postrzegane przede wszystkim jako zabezpieczenie przed zmianami gospodarczymi takimi jak inflacja czy recesja, a więc jako dobro inwestycyjne, srebro natomiast jest także metalem przemysłowym. Dzięki temu wskaźnik często może wskazywać jak kształtuje się popyt na metale przemysłowe, co z kolei pomaga określić czy mamy do czynienia z wzrostem czy spowolnieniem gospodarczym.
Zanim zezwolono na swobodny przepływ złota do srebra stosunek między tymi dwoma metalami był ustalany przez imperia i rządy, by kontrolować wartość waluty. Za najstarszy przykład ustalenia stosunku złota do srebra podaje się rok 3200 p.n.e., kiedy pierwszy król starożytnego Egiptu o imieniu Menes ustalił go na poziomie 2,5:1. Później wartość złota rosła wraz ze świadomością imperiów i rządów odnośnie trudności i niedoboru w produkcji tych metali.
Przy mowie o ustalaniu stosunku dwóch metali, należy wspomnieć o Starożytnym Rzymie, jednej z największych starożytnych cywilizacji. W 210 r. p.n.e. ustaliła stosunek złota do srebra 8:1 i na przestrzeni dziesięcioleci, przez napływy złota i srebra z licznych podbojów Rzymu, stosunek ten wahał się między 8-12 uncjami srebra za każdą uncję złota. Do 46 r. p.n.e. był ustalony standardowy stosunek złota do srebra i wynosił 11,5:1. W miarę upływu wieków proporcje na całym świecie były ruchome i wahały się między 6-12 uncjami srebra na każdą uncję złota.
W XVIII wieku stosunek tych dwóch metali szlachetnych został na nowo zdefiniowany przez rządową ustawę o monetach z 1792 roku i od tej pory stosunek wynosił 15:1 i odnosił się on głównie do monet amerykańskich, określając wartość według składu i wagi monety. W podobnym okresie Francja uchwaliła stosunek 15,5:1. Żaden ze stałych stosunków jednak nie trwał długo, rozwój przemysłu i konflikty światowe spowodowały wahania walut, złota i srebra. W XX wieku stosunek ten osiągnął swoje maksimum – około 40:1, a początek II wojny światowej jeszcze powiększył stosunek do prawie 100:1.
Obecne czasy spowodowały, że wskaźnik ten osiągnął swoje maksima powyżej 123:1, a to za sprawą inwestorów gromadzących złoto jako bezpieczne aktywa w obliczu pandemii. Teraz gdy stosunek się już zdążył trochę zmniejszyć, do 80:1 ponownie sytuacje geopolityczne, inflacja i potencjalna recesja sprawiają, że złoto zaczyna znowu skupiać na sobie uwagę, co może ponownie spowodować ruchy tego historycznego wskaźnika.
