Niemiecki tygodnik biznesowy „Wirtschaftswoche” bada kwestię tego, ile złota faktycznie znajduje się w Niemczech. Dziennikarze wymieniają cały przekrój złotych znalezisk, które w tym kraju są zupełnie powszechne: złota biżuteria, ale także sztabki złota w sejfie prywatnego banku lub monety jako prezent: „Złoto z metalu szlachetnego uważane jest za przedmiot luksusowy i jednocześnie za stosunkowo bezpieczną inwestycję” – podsumowuje „Wirtschaftswoche”.
Oprócz osób prywatnych w Niemczech ważnym właścicielem złota jest państwo. Według danych „Wirtschaftswoche” Republika Federalna Niemiec posiada drugie co do wielkości rezerwy złota na świecie: na koniec 2021 roku było ich dokładnie 268 280 sztabek złota o masie brutto niespełna 3,37 mln kilogramów o wartości około 184 mld euro. Do tego dochodzą prywatne rezerwy złota.
Niemcy są więc w ścisłej czołówce w świecie złota. Jeszcze większe rezerwy złota mają tylko USA – ponad 8100 ton. Według raportu, na drugim miejscu są Niemcy, a następnie Włochy, Francja, Rosja, Chiny i Szwajcaria.
Rezerwy złota Niemiec w ostatnich latach wielokrotnie były przedmiotem zainteresowania opinii publicznej – ponieważ Niemcy, podobnie jak inne kraje, przechowywały dużą część swoich rezerw złota w Nowym Jorku w Rezerwie Federalnej. Jednak w międzyczasie to się zmieniło: Ponad połowa z nich wróciła do Niemiec. Ale 39 procent niemieckiego kruszcu wciąż znajduje się w USA, a jedenaście procent w Banku Anglii.
Strategia przechowywania Bundesbanku jest od wielu lat krytykowana. Ale są ku temu historycznie uzasadnione powody: Republika Federalna od lat 50. ubiegłego wieku stale powiększała swoje rezerwy złota. Dzięki kwitnącemu eksportowi z Niemiec, Republika Federalna była w stanie masowo powiększyć swoje rezerwy dolarowe i wymienić je na złoto. W tamtym czasie złoto to było przechowywane w rzekomo bezpiecznych stolicach, takich jak Nowy Jork, Londyn czy Paryż.
Ponowne rozważania nad przechowywaniem niemieckiego złota rozpoczęły się jednak, gdy Federalna Izba Obrachunkowa skrytykowała w 2012 roku, że Bundesbank nie przeprowadził wystarczającego audytu stanu posiadania złota w poprzednich latach. Następnie Bundesbank przeprowadził inwentaryzację i w latach 2013-2017 sprowadził do swojej siedziby we Frankfurcie wszystkie rezerwy złota z Banque de France w Paryżu oraz 300 ton złota z Nowego Jorku. Tymczasem podaż złota spada każdego roku o około trzy do pięciu ton.
Biorąc pod uwagę niewyobrażalną liczbę ponad 8000 ton, najbardziej zdumiewa fakt, że to nie Bundesbank jest największym posiadaczem złota w Niemczech, ale prywatne gospodarstwa domowe w tym kraju. Ponieważ, jak podaje „Wirtschaftswoche”, posiadają oni znacznie więcej złota niż państwo niemieckie: „Z 9 089 tonami złota w rękach prywatnych Niemcy posiadają nawet 2,7 razy więcej złota niż ich państwo” – wylicza „Wirtschaftswoche”. Według aktualnych badań Reisebanku i Uniwersytetu Steinbeis w Berlinie, Niemcy posiadają 6,2 procent światowych rezerw złota.
