W artykule przeglądowym opublikowanym niedawno w czasopiśmie Land Degradation and Development, Shrabya Timsina i Nora Hardy skupiły się na skutkach powierzchniowego wydobycia złota w regionach tropikalnych, co w ostatnich latach stanowi coraz większy problem dla środowiska(proces wydobycia złota). Według badań z 2012 roku, górnictwo odpowiada za 7% wylesiania w krajach rozwijających się, a techniki wydobywania złota na dużą skalę i na małą skalę, takie jak wydobycie odkrywkowe i wydobywanie przy pomocy specjalnych urządzeń pogłębiających, stają się coraz bardziej powszechne w Amazonii i Afryce Zachodniej.
Autorzy, wśród których są profesor YSE Mark Ashton i doktorant YSE David Woodbury, skupili się szczególnie na wydobyciu złota – temacie „istotnym w tym konkretnym momencie”, mówi Timsina. Jak wyjaśnia, wydobycie złota staje się coraz bardziej powszechne, zarówno dlatego, że jest ono ważne dla produkcji elektroniki i alternatywnych źródeł energii, jak i dlatego, że stale rosnące koszty złota sprawiają, że wcześniej niewykonalne projekty wydobywcze stają się bardziej lukratywne.
Z punktu widzenia środowiska, wyniki są jednak kosztowne. Nora Hardy powiedziała:
„Możesz sobie wyobrazić, co górnictwo odkrywkowe może zrobić z otaczającymi je terenami. Całkowicie przekształca topografię. Zubaża również i zaburza wierzchnią warstwę gleby, która zawiera składniki odżywcze i nasiona niezbędne do wzrostu roślin, a regiony tropikalne często mają już gleby ubogie w składniki odżywcze.”
Górnictwo odkrywkowe może również wpływać na lokalną hydrologię. Liczne substancje zanieczyszczające, w tym rtęć i cyjanek, są wykorzystywane w procesach rafinacji złota i mogą zanieczyszczać glebę i pobliskie źródła wody. Timsina twierdzi, że skuteczne strategie powstrzymywania tych zanieczyszczeń muszą być stosowane w połączeniu z technikami rekultywacji terenu, aby pomóc w odrastaniu roślin i zapewnić zdrowie pobliskich społeczności ludzkich.
Naukowcy zbadali również możliwe strategie rekultywacji obszarów pokopalnianych, w szczególności ochronę wierzchniej warstwy gleby. Ponieważ przywrócenie zdrowia gleby po wydobyciu jest procesem długotrwałym i kosztownym, podkreślają oni znaczenie praktyk ochrony wierzchniej warstwy gleby – przenoszenia wierzchniej warstwy przed wydobyciem i przechowywania jej oddzielnie w celu zachowania składników odżywczych i nasion – tak, aby mogła ona zostać zwrócona na miejsce wydobycia po zakończeniu operacji.
„Zdrowie gleby staje się głównym wyzwaniem dla ponownego zalesiania po wydobyciu”, mówi Hardy. „Zachowując wierzchnią warstwę gleby, masz przynajmniej jakąś bazę na początek i nie zaczynasz od zera”.
Naukowcy odkryli również, że istnieją pewne gatunki roślin, które są lepiej przystosowane do przetrwania warunków glebowych wynikających z wydobycia. Jak twierdzą, gdy jest to możliwe, zintegrowanie strategii naturalnej regeneracji z celowym ponownym wprowadzeniem tych odpornych roślin zwiększa prawdopodobieństwo, że zdegradowane obszary mogą zostać przywrócone do stanu leśnego.
W związku z tym, że górnictwo odkrywkowe w dalszym ciągu wzrasta w tropikach, autorzy podkreślają potrzebę kontynuowania badań nad rekultywacją w terenie, aby pomóc w odbudowie lasów tropikalnych.
