Kiwi jest popularne wśród konsumentów ze względu na swój wyjątkowy smak, wysoką koncentrację minerałów, witaminy C i innych składników odżywczych. Wraz ze wzrostem popytu i rozszerzaniem się obszaru produkcji kiwi w Chinach, choroby powodujące gnicie owoców po zbiorach stają się coraz bardziej dotkliwe, a średni wskaźnik zainfekowania sięga 30%-50%, powodując ponad 100 000 ton strat owoców rocznie, co poważnie ogranicza zdrowy rozwój branży.
Naukowcy z Ogrodu Botanicznego w Wuhan Chińskiej Akademii Nauk oceniali aktywność przeciwgrzybiczą i mechanizm działania nanocząstek srebra (AgNPs) wobec czterech patogenów (Alternaria alternata, Pestalotiopsis microspora, Diaporthe actinidiae i Botryosphaeria dothidea) powodujących zgniliznę pozbiorczą kiwi.
Stwierdzili, że nanocząsteczki srebra AgNPs mają wyraźne działanie hamujące wzrost grzybni i kiełkowanie zarodników czterech patogenów. Zwiększały przepuszczalność błony komórkowej i wyciek substancji wewnątrzkomórkowej oraz powodowały degradację strukturalną komórek i organelli. Ponadto przeprowadzono sekwencjonowanie transkryptomu grzybni poddanej działaniu AgNPs (24h/ 48h), aby ujawnić mechanizm molekularny.
Według badaczy, AgNPs znacząco zmniejszyły zainfekowany fenotyp i objawy fluorescencji, jak również kolonizację patogenów i rozwój choroby kiwi po zbiorze. Niewielka ilość pozostałości Ag+ w skórce owocu lub wewnętrznej/zewnętrznej miazdze, wskazuje, że stosowanie AgNPs było bezpieczne dla kiwi.
Badacze zweryfikowali, że AgNPs mogą być z powodzeniem użyte do zwalczania choroby gnilnej kiwi i stworzyli podstawy do zastosowania nanocząsteczek srebra AgNPs zapobiegających powstawania innych chorób grzybowych owoców.
Wyniki tego badania zostały opublikowane w Frontiers in Microbiology, pod tytułem „Aktywność przeciwgrzybiczna i mechanizm działania nanocząstek srebra przeciwko czterem patogenom powodującym zgniliznę pozbiorczą kiwi”
Kiwi, agrest chiński - jadalne owoce kilku gatunków aktinidii (Actinidia), w szczególności aktinidii chińskiej (A. chinensis) i smakowitej (A. deliciosa). Oba gatunki o największym znaczeniu użytkowym rosną dziko w Chinach i od dawna ich owoce są tam spożywane. Owoce spopularyzowane zostały w wyniku rozwoju ich hodowli i upraw w Nowej Zelandii, który nastąpił w tym kraju po 1904 roku. Stamtąd też trafiły do oferty handlowej nazwane w 1959 „kiwifruit”. Od lat 70. XX wieku owoce stały się popularne w różnych krajach świata, a roczna produkcja przekroczyła pół miliona ton. Nazwa owoców pochodzi od nazwy ptaka kiwi, którego pióra przypominają ich brązową, owłosioną skórkę. Nazwa ta została wprowadzona z przyczyn marketingowych, po rozwinięciu się w Nowej Zelandii upraw owoców znanych wcześniej pod nazwami Yang Tao i Chinese Gooseberry
