Symbol bogactwa i ponadczasowa wartość, złoto jako jeden z najbardziej pożądanych kruszców na świecie musi być przede wszystkim bezpiecznie przechowywane. Historia pokazuje jak wiele razy i na jaką skalę przeprowadzane były napady i rabunki. Przechowywanie złota na własną rękę może zakłócać spokojny sen i przysparzać stresu, dlatego wyposażenie domu w sejf, system alarmowy, a niekiedy wykupienie ubezpieczenia jest jak najbardziej rozsądnymi wyborami. Jednak i to czasem nie wystarczy, co pokazują poniższe przykłady.
Wielki Złoty Napad 1855 r. – 91 kg sztabek złota i monet
Jeden z najbardziej słynnych napadów na złoto, Wielki Złoty Napad miał miejsce 12 maja 1855 roku i był jednym z najbardziej zuchwałych przestępstw stulecia. Przedmiotem kradzieży były sztabki i monety o wadze ponad 91 kg, która dzisiaj miałaby wartość około 3,4 mln funtów.
Należące do Abell & Co., Spielmann & Co., Messrs Bult & Co., trzy pudełka złota były transportowane z London Bridge do Paryża. Każde pudełko było solidnie zważone i zaplombowane, jednak gdy dotarły do Paryża w środku pudełek zamiast złota był śrut ołowiany.
Po szerokim śledztwie prowadzonym przez francuską i brytyjską policję, okazało się że napadu dokonało 4 mężczyzn z większą siecią wspólników. Trzech z nich było pracownikami kolei – pomysłodawca napadu William Pierce i jego wspólnicy George Tester i Burgess. Ta trójka została skazana na 14 lat aresztu, czwarty ze wspólników – George Agar w momencie schwytania pozostałych odsiadywał już dożywocie za osobny incydent.
Napad na mennice w Filadelfii 1893 r. – 183 kg sztabek złota
W 1893 roku jednym z pracowników mennicy w Filadelfii był niejaki Henry S. Cochran, który w ciągu 10-ciu lat ukradł ze swojego miejsca pracy 183 kg sztabek złota o dzisiejszej wartości około 8,8 mln dolarów. W domu Cochrana znaleziono złoto w sztabkach o dzisiejszej wartości 7,4 mln dolarów, zaś reszta znajdowała się w systemie wentylacyjnym mennicy.
Kradzież „Double Eagle” z mennicy w San Francisco 1901 r. – 44 kg złotych monet
Po rozpoczęciu pracy w mennicy w San Francisco w 1898 roku Walter N. Dimmick otrzymał klucze do skarbców. W 1901 roku okazało się, że ze skarbca zniknęło 30000$ podwójnych orłów. Sześć worków złotych monet ważyło ponad 44 kg złota i miałoby wartość ponad 2,14 mln dolarów w dzisiejszych pieniądzach. Mimo, że nie było żadnych twardych dowodów to Dimmick został głównym podejrzanym i został skazany na 9 lat więzienia. Monet nigdy nie odnaleziono.
Rabunek złota na lotnisku Croydon 1935 r. – 20 kg sztabek złota i monet
Historyczny napad nazywany „napad na złoto Imperial Airways” polegał na kradzieży ponad 20 kg złota z lotniska Croydon w południowym Londynie, na co składały się sztabki, złote monety Suweren oraz złote monety Amerykański Orzeł.
Na lotnisku dyżurował tylko jeden ochroniarz, który posiadał klucz do pomieszczenia ochrony, w którym przechowywano wszystkie przylatujące towary. Klucz udało się zdobyć trzem mężczyznom, którzy następnie mogli bez problemów wejść na lotnisko i ukraść 21 000 funtów złota tuż pod nosem ochroniarza.
Mężczyźni zostali oskarżeni o kradzież złota, lecz tylko jeden z nich został uznany za winnego i skazany na siedem lat więzienia, pozostała dwójka została uniewinniona po tym jak kluczowy świadek zmienił zeznania.
Złota nigdy nie znaleziono, a pozostali członkowie gangu nie zostali zidentyfikowani.
Japońska inwazja na Chiny 1937 r. – 6600 ton złota
Zaplanowana ściśle tajna operacja Złota Lilia, której szefem był książę Chichibu z Japonii, miała za zadanie splądrować Chiny z całego ich bogactwa. Podczas trwania masakry nankińskiej grupa zadaniowa pełniła swoje obowiązki z pełną siłą. Skarb złota był znacznie większy niż oczekiwano, a Japończycy splądrowali Nanking na ponad 6000 ton złota oraz mnóstwo srebra i kamieni szlachetnych. Była to jedna z największych kradzieży złota wszechczasów.
Rabunek Brytyjskiego banku w Bejrucie 1976 r. – 12 ton sztabek złota
W styczniu 1976 roku ośmiu uzbrojonych mężczyzn ukradło 12 ton sztabek złota z British Bank of the Middle East w Bejrucie. Podczas napadu skradziono wiele innych wartościowych rzeczy m.in. srebro i platynę. Sprawcy byli związani z Organizacją Wyzwolenia Palestyny. Wykorzystując chaos i niepokoje społeczne w kraju, z pomocą zespołu ślusarzy, z łatwością włamali się do banku bez alarmowania władz. Pieniądze ani złoto nie zostały odzyskane i nikt nigdy nie został oskarżony o popełnienie przestępstwa.
Napad na Brink’s-Mat 1983 r. – 3 tony sztabek złota
Napad na Brink’s Mat to największy skok na złoto w historii Wielkiej Brytanii. 26 listopada 1981 gang sześciu uzbrojonych rabusiów z południowego Londynu włamał się do magazynu Brink’s-Mat na lotnisku w Heathrow. Na czele grupy stał Mickey McAvoy i Brian Robinson, z siostrą tego drugiego mieszkał jeden z ochroniarzy Brinks-Mat – Anthony Black, który był wewnętrzną pomocą rabusi. Zaprzyjaźniony z grupą przestępczą ochroniarz dał dostęp do miejsca, gdzie obezwładnieni zostali inni ochroniarze przy użyciu benzyny i grożono im podpaleniem. Przestępcy planowali skraść 3 mln funtów, jednak na miejscu znaleźli zamiast gotówki 6800 sztabek złota podzielonych na 76 skrzynek, a także diamenty o wartości 100 000 funtów. Rabusiom udało się zorganizować transport i uciekli z łupem. Poprzez znajomości rabusie przetapiali złoto i sprzedawali je przy pomocy jubilera Solly’ego Nahoma.
McAvoy i Robinson wkrótce zostali skazani na 25 lat więzienia, Anthony Black na 6 lat. Większość z 3000 kg złota nigdy nie została odnaleziona, a pozostali czterej członkowie gangu nigdy nie zostali skazani. Sądzono, że połowa wytopionego złota wróciła na legalny rynek, a według BBC każdy kto kupił złotą biżuterię w 1983 roku, prawdopodobnie nadal nosi Brink’s Mat.
Obrabowanie Golden Door Jewelry Creations 1983 r. – 736 kg złota
Golden Door Jewelry Creations to duża firma wytapiania złota i biżuterii z siedzibą w Miami i Florydzie. W lutym 1983 roku, dwóch zamaskowanych napastników wtargnęło do hurtowni, związali właściciela i dwóch pracowników, a następnie uciekli ze sztabkami złota oraz biżuterią o wadze 736 kg, co szacunkowo dawało około 11 mln dolarów. Złodzieje nigdy nie zostali złapali, a złota nigdy nie znaleziono.
Skok na sejf Kerry’ego Packera 1995 r. – 283 kg złota
Kerry Packer był uważany za jednego z największych australijskich właścicieli mediów XX wieku. W kwietniu 1995 roku dokonano napadu na jego sejf w budynku Australian Consolidated Press. Złodziej znany jako „Mr. X” zdołał skraść i uciec z 283 kg złota w sztabkach o wartości 5,4 mln dolarów.
Policja prowadziła śledztwo przez wiele miesięcy, lecz złodziej był na tyle inteligentny, że nie potrafili go schwytać, aż w końcu poddali się i zamknęli sprawę. Później „Mr. X” prowadził normalny tryb życia przez 15 lat, żył oszczędnie i nigdy nie zostawił śladu po złocie.
Kradzież złotego wiadra na Manhattanie
We wrześniu 2016 roku niejaki Julio Nivelo zasłynął z najprostszego w historii napadu na złoto. Na jednym z rogów Manhattanu podszedł do otwartego pancernego pojazdu, chwycił za 19-litrowe wiadro i zaczął uciekać. Złodziej zorientował się dopiero po kilku godzinach, że ukradł ponad 1,6 miliona dolarów w złocie. Nivelo wymienił złoto na gotówkę o wartości około 1,2 mln dolarów i uciekł przez Meksyk do Ekwadoru. Po około miesiącu pobytu w Ekwadorze został schwytany przez lokalne władze i wysłali do więzienia na dziewięć miesięcy.
Napad z bronią w ręku na lotnisku Guarulhos 2019 r. – 718,9 kg sztabek złota
W lipcu 2019 roku na brazylijskim lotnisku Guarulhos, został skradziony ładunek złota szacowanej na 29 mln dolarów. Złodzieje przebrani za policjantów, samochodami wyglądającymi jak policyjne wjechali na teren lotniska, zatrzymali dwóch pracowników lotniska, biorąc ich na zakładników. Przestępcy okradli transport i uciekli. W czasie napadu nikt nie odniósł obrażeń włącznie z zakładnikami.
Kradzież złota w Cramahe Township 2019 r. – 22 kg sztabek złota i monet.
W kwietniu 2019 roku, właściciel domu w Cramahe Township w Kanadzie, poinformował o braku ponad 22 kg złota. Złoto składało się z pięciu uncjowych sztabek złota, jednouncjowych sztabek Wafer oraz złotych monet wyprodukowanych przez Królewską Mennicę Kanadyjską. Sztabki nie zawierały prawdziwych identyfikatorów, a ich zniknięcie jest całkowitą tajemnicą.
