Wszystkie banki centralne kupują i posiadają złoto. Oprócz Banku Centralnego Kanady
Złoto to pieniądz i kropka. To nie jest błyszcząca skała dla zwierząt, jak może chcieć wierzyć tłum krypto. I nie jest to jakiś antyczny instrument, który nie służy już celowi w tym nowym cyfrowym świecie. Był używany jako pieniądz od tysięcy lat i chociaż wszystkie papierowe waluty pojawiały się i znikały (głównie do zera), złoto zawsze zachowywało swoją wartość.
Z tego powodu bank centralny prawie każdego kraju na świecie posiada złoto – niektóre bardziej niż inne – jako część swoich rezerw walutowych.
Prawie w każdym kraju, z wyjątkiem Kanady.
Kanada sprzedała wszystkie swoje zasoby złota w ciągu ostatnich 20 lat, głównie po najniższych cenach na początku XXI wieku, ku zdumieniu tłumu „zwolenników twardych pieniędzy” i prawie każdego, kto przeczytał książkę o historii gospodarczej.
W wywiadzie dla Kitco z maja 2022 r. były gubernator Bank of Canada (BoC), David Dodge, wyjaśnił uzasadnienie decyzji banku o odciążeniu swoich zasobów złota.
„Sprawa jest dość jasna, utrzymywanie złota kosztuje, podczas gdy posiadanie obligacji amerykańskich, chińskich lub euro daje zwrot” – powiedział Dodge.
„To był mocny pogląd. A pogląd, że nasz międzynarodowy system monetarny był na tyle solidny, że utrzymywanie tego antycznego instrumentu stabilności zwanego złotem naprawdę nie miało sensu”.
Sugerowanie, że się mylili, byłoby nie miłe. Chociaż koszty przechowywania są czynnikiem wpływającym na utrzymywanie złota, należy zauważyć, że od 2000 r. złoto podrożało sześciokrotnie i osiągnęło lepsze wyniki niż wiele aktywów, w tym S&P 500. Co gorsza, zwroty z obligacji, o których mówił Dodge, od tego czasu oscylują blisko zera.
A Kanada porzuciła swoje złoto.
Po wyjaśnienie, dlaczego BoC kontynuuje swoją politykę braku złota, zwrócono się do Martina Murenbeelda o kilka odpowiedzi. Specjalizuje się on w rynku złota i walutowym oraz krajowych i międzynarodowych trendach finansowych i gospodarczych oraz wydaje tygodnik Gold Monitor. Z jego perspektywy Kanada nie musi posiadać złota, ponieważ według niego dolar kanadyjski jest walutą satelitarną USA, co czyni Kanadę częścią amerykańskiego systemu walutowego. Gdyby BoC kiedykolwiek potrzebował płynności, może skorzystać z linii swapowych, które ma z Systemem Rezerwy Federalnej USA.
Linie swap to umowy między bankami centralnymi, aby wymieniać między sobą waluty swoich krajów, wykorzystywane do stabilizacji rynków, gdy rynki stają się obciążone. Biorąc pod uwagę, że Stany Zjednoczone mają największe na świecie rezerwy złota, argumentuje, że możemy w zasadzie jeździć na amerykańskim płaszczu. Murenbeeld porównuje USA i jego „blok walutowy USA” do Europy i systemu walutowego UE. W przeciwieństwie do Kanady, nawet najmniejsi partnerzy w bloku UE posiadają złoto. Niemcy, dominujący partner gospodarczy w UE, mają 3300 ton, a maleńka Portugalia 382 tony.
Od 1995 roku 46 000 ton złota przeszło z zachodu na wschód. A kupowanie trwa. Od 2010 r. banki centralne na całym świecie zaopatrują się w złoto, ostatnio w przyspieszonym tempie. W trzecim kwartale tego roku banki centralne zakupiły oszałamiające 400 ton złota – wiele z tego anonimowo. Prawdopodobni nabywcy to zwykli podejrzani; Chiny, Rosja, Indie i Arabia Saudyjska. Dlaczego mieliby to robić bez jakiegoś przyszłego celu? Prawdopodobnym powodem jest to, że wsparcie w złocie dałoby każdej nowej walucie handlowej wiarygodność, której potrzebowałaby do konkurowania z panującym dolarem amerykańskim. (Pamiętaj, że nawet dolar i każdy inny wynalazek walutowy w historii potrzebował wsparcia w złocie kiedy zaczynał swoje życie).
Zapytałem Randy’ego Smallwooda, przewodniczącego Światowej Rady Złota (WGC), dlaczego banki centralne na całym świecie posiadają złoto i nadal powiększają swoje rezerwy. Odpowiedź nie dziwi nikogo, kto studiował historię gospodarczą.
Złoto zapewnia szereg korzyści. Jako dywersyfikator dla innych rezerw walutowych złoto zapewnia płynność, bezpieczeństwo i zwrot (przy pomiarze w długim okresie). Złoto ma również niską korelację z innymi tradycyjnymi rezerwami, co czyni je świetnym aktywem zabezpieczającym. Jest apolityczny, ponieważ nie jest niczyją odpowiedzialnością i dlatego nie jest związany z polityką żadnego konkretnego kraju. Może być przechowywany w domu, zapewniając wyższy stopień bezpieczeństwa przed potencjalną ingerencją ze strony obcej siły. I wreszcie, złoto może być wykorzystywane jako cenne zabezpieczenie: w kilku ostatnich epizodach złoto zostało zastawione jako zabezpieczenie w celu uzyskania płynności w twardej walucie w okresach ostrych napięć na rynku.
Stosując metodologię, za pomocą której WGC analizuje rezerwy portfelowe globalnych banków centralnych, proponowałbym, aby alokacja złota od 5 do 40 procent oferowała optymalny stosunek ryzyka do zysku, chociaż nie wierzę w górny zakres byłoby realistyczne dla Kanady. Przy pięciu procentach oznaczałoby to około 100 ton złota, a przy 40 procentach około 800 ton złota.
Smallwood podsumował to mówiąc:
„Czas, aby Kanada dorosła i zachowywała się jak dorosła osoba, budując niezależne, realne rezerwy banku centralnego, które przejdą test jakości niezależnie od Stanów Zjednoczonych i dolara. A czy jest lepszy czas niż dzisiaj, kiedy dolar amerykański jest tak silnie wyceniany w stosunku do wszystkich innych klas aktywów”.
Warta rozważenia rekomendacja dla Banku Kanady, biorąc pod uwagę prawdopodobną perspektywę kryzysu dolara amerykańskiego i/lub rozdwojenia się globalnego systemu monetarnego w przyszłości.