Starożytna rytualna włócznia z japońskiej świętej wyspy ujawnia najstarszą w Azji Wschodniej włócznie inkrustowaną złotem

Naukowcy zidentyfikowali skomplikowany wzór inkrustowany złotem na żelaznej włóczni umieszczonej w pozłacanej brązowej pochwie. Artefakt ten został odkryty już kilka dekad temu na świętej wyspie Okinoshima, położonej u wybrzeży Munakaty w prefekturze Fukuoka. To pierwszy znany przykład włóczni zdobionej złotem w całej Azji Wschodniej, dostarczający unikalnych informacji o rytuałach religijnych sprawowanych przez dynastię Yamato w późnym okresie Kofun.

Odkrycia dokonano w 1954 roku pod jednym z ogromnych świętych głazów na wyspie. Przez wiele lat znalezisko pozostawało praktycznie nieprzebadane, aż do chwili, gdy Japońska Agencja ds. Dziedzictwa Kulturowego rozpoczęła projekt cyfrowej analizy ponad 4200 metalowych artefaktów z Okinoshimy przy użyciu promieniowania rentgenowskiego oraz tomografii komputerowej. Włócznię znaleziono jako część ofiary złożonej w chramie shintō Okitsu-gū, który obejmuje całą wyspę – miejscu, gdzie od IV do IX wieku naszej ery odbywały się rytuały państwowe ku czci bóstw morskich i dla zapewnienia pomyślnych podróży morskich.

Analiza sugeruje, że włócznia powstała w Japonii pod koniec VI lub na początku VII wieku, jednak jej forma i technika wykonania wskazują na wpływy pochodzące z Półwyspu Koreańskiego. Broń, mierząca około 30 cm długości i nadal tkwiąca w pochwie, ujawniła pełne pokrycie zdobieniami, widocznymi dopiero dzięki prześwietleniom. Motywy – przez wieki ukryte pod warstwą korozji – najprawdopodobniej przedstawiają stylizowane feniksy, wzory przypominające skorupę żółwia, arabeski, a także elementy roślinne lub pióropodobne.

Według przedstawicieli chramu Munakata Taisha, przy zdobieniu zastosowano technikę kinzōgan, polegającą na osadzaniu złota lub innego metalu w uprzednio wyżłobionych rowkach. Choć dokładny skład użytego materiału wciąż jest analizowany, złoto pozostaje najbardziej prawdopodobnym kandydatem.

Włócznia ta nie była przeznaczona do walki. Jej delikatna konstrukcja i bogate zdobienia wskazują, że pełniła funkcję wotywną – została wykonana jako ofiara dla bóstwa wyspy. Zdaniem badaczy odkrycie to podkreśla znaczenie, jakie państwo Yamato przypisywało religijnym ceremoniom i artystycznemu kunsztowi związanym z kultem.

Okinoshima, wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, pozostaje jednym z najbardziej czczonych miejsc sakralnych w Japonii. W wierzeniach shintō cała wyspa uważana jest za kami – bóstwo. Do dziś kobiety nie mają prawa wstępu na jej teren, a mężczyźni mogą wejść na nią wyłącznie po przejściu surowych rytuałów oczyszczających. Na wyspie odnaleziono ponad 80 000 przedmiotów rytualnych, z których wszystkie zostały uznane przez rząd Japonii za skarby narodowe.

Może Cię zainteresować:

Comments (0)
Add Comment