Dlaczego złoto to pieniądz
„Barbarzyńskim reliktem” nazwał złoto ekonomista John Maynard Keynes, sugerując, że jego użyteczność jako pieniądza jest artefaktem przeszłości. W czasach transakcji bezgotówkowych i setek kryptowalut, to stwierdzenie wydaje się dziś prawdziwsze niż w czasach Keynesa.
Złoto posiada właściwości pierwiastków, które sprawiły, że przez całą historię było i jest idealnym metalem dla pieniędzy.
Sanat Kumar, inżynier chemik z Columbia University, złamał układ okresowy pierwiastków by dowieść, dlaczego złoto jest używane jako metal monetarny od tysięcy lat.
Układ okresowy zawiera 118 pierwiastków o liczbach atomowych od 1 do 118 Współczesny wygląd układu okresowego zawdzięczamy Nielsowi Bohrowi, który podzielił go na grupy i okresy. Grupy zazwyczaj wypisuje się w kolumnach, a okresy w rzędach.
Poniższy opis przedstawia proces eliminacji, który zastosowano w układzie okresowym aby dowieść dlaczego złoto to pieniądz.
- Gazy i ciecze
Gazy szlachetne (takie jak argon i hel), jak również pierwiastki takie jak wodór, azot, tlen, fluor i chlor są gazowe w temperaturze pokojowej i pod standardowym ciśnieniem. Natomiast rtęć i brom to ciecze. Taka forma pieniędzy – nieprawdopodobna i niepraktyczna. - Lantanowce i aktynowce
Lantanowce i aktynowce są ogólnie pierwiastkami, które mogą ulec rozkładowi i stać się radioaktywne. Jeżeli nosilibyśmy je w kieszeni, mogłyby nas napromieniować lub otruć. - Metale alkaliczne i ziem alkalicznych
Metale alkaliczne i ziem alkalicznych odnajdziemy po lewej stronie układu okresowego i są wysoce reaktywne przy standardowym ciśnieniu i temperaturze pokojowej. Niektóre mogą nawet stanąć w płomieniach. - Metale i metaloidy po transformacji
Istnieje około 30 pierwiastków stałych, niepalnych i nietoksycznych, aby element mógł być użyty jako pieniądz, musi być rzadki, ale nie za rzadki. Nikiel i miedź występują w całej skorupie ziemskiej we względnej obfitości. - Super rzadkie i syntetyczne pierwiastki
Osm występuje tylko w skorupie ziemskiej z meteorytów, natomiast syntetyczne pierwiastki, takie jak rutherford i nihonium, muszą zostać wytworzone w laboratorium.
W drodze eliminacji powyższych pierwiastków pozostaje tylko pięć metali szlachetnych: platyna, pallad, rod, srebro i złoto. Rod i pallad to nowsze odkrycia o ograniczonym zastosowaniu historycznym (rod — 1803 rok, pallad — 1803 rok). Niezwykle wysoka temperatura topnienia platyny czyni ją wysoce niepraktyczną.
Pozostały nam złoto i srebro. Oba metale są niereaktywne i kowalne, są łatwe do przekształcania, formowania (mankamentem użycia srebra jako monet jest to, że śniedzieje). Z tego względu, że złoto i srebro znajdują się na każdym kontynencie zamieszkanym przez ludzi i wydobywa się je w odpowiedniej (ograniczonej) ilości, są one jak najbardziej oczywistym wyborem na metale monetarne. Od VI wieku są z nami monety stopu złota ze srebrem. Złoto i srebro są pieniądzem, dlatego, że należą one do nielicznych metali występujących w układzie okresowym, które mają wszystkie właściwości pieniądza:
- pieniądz jest środkiem wymiany
- pieniądz jest jednostką miary wartości
- pieniądz przechowuje wartość w czasie
- pieniądz ma być trwały
- pieniądz ma być przenośny
- pieniądz ma być podzielny na mniejsze części
- pieniądz ma być akceptowalny
- pieniądz ma mieć limitowaną ilość
- pieniądz ma być jednolity (każda jego jednostka może kupić tyle samo).
Złoto jako pieniądze
Złoto nie rozprasza się w atmosferze. Złoto nie zapala się, nie zatruwa ani nie napromieniowuje nabywcę. Jest na tyle rzadkie, że trudno mówić o nadprodukcji. Łatwe do wybicia na monety bulionowe, sztabki. Cywilizacje konsekwentnie wykorzystywały złoto jako materiał cenny i wartościowy.
Podsumowując, złoto to jeden z pierwszych portów dla inwestorów poszukujących bezpieczeństwa w czasach niepewności i zmienności, ostatecznie wykorzystywanego jako polisa ubezpieczeniowa pomagająca zdywersyfikować i chronić portfele przed powszechnymi spadkami.